Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

12:17 Επιστολή σε έναν άγνωστο


Θα θελα πολύ να  ακουγες το κλάμα μου. Θα θελα πολύ να ακουγες την φωνή μου να φωνάζει σ’αγαπώ. Δεν είναι εύκολη η αγάπη. Για κανέναν. Είναι κάτι δύσκολο και επίπονο αλλά τόσο ευλογημένο. Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν περισσότερο από κάποιους άλλους. Άλλοι αδιαφορούν και άλλοι απλά μένουν εκστασιασμένοι από το θέαμα της. Είναι απολύτως λογικό. Είναι κάτι το θεϊκό. Μια δύναμη που σε ανεβάζει σε κατεβάζει και σε πηγαίνει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση θεωρεί η ιδία ότι είναι η σωστή. Μερικές φορές αγαπάμε τα λάθος άτομα. Μερικές φορές αγαπάμε κάτω από τις λάθος συνθήκες. Σε ένα τόσο θεϊκό συναίσθημα βάζεις άραγε ποτέ φραγμούς? Ποτέ θα αγαπήσω που ποιον και γιατί? Δεν νομίζω. Όταν συμβαίνει πρέπει να ζούμε κάθε στιγμή της χωρίς να σκεφτόμαστε πάντα το μετά. Το μετά το μετά. Ζούμε για το μετά και ξεχνάμε την μαγεία του σήμερα. Την ευτυχία της στιγμής. Μεγάλο κακό αυτό. Να αφήνεις τον πολύτιμο χρόνο να περνά και εσύ ατάραχος να πιστεύεις πως όλα πρέπει να γίνουν την κατάλληλη στιγμή. Όλα τα προγραμματίζουμε. Η αγάπη και ο έρωτας δεν θέλουν  προγραμματισμό και λογική 100%. Θέλουν κάρδια συναίσθημα, χώρο και χρόνο.  Η λογική κάνει τον ερώτα κάτι γήινο και δεν είναι. Είναι κάτι που σε βγάζει από τα όρια σου. Σε ταρακουνά και σου δείχνει πως πραγματικά πρέπει να την ακολουθήσεις. Τέλος πάντων..συνεχίζω το ταξίδι της σκέψης μου και σε χαιρετώ. Γεια σου άγνωστε.


3 σχόλια:

  1. Πόσο δίκιο έχεις... Η αγάπη και ο προγραμματισμός απλά δεν ταιριάζουν... Δεν πρέπει να πηγαίνουν μαζί!!

    Τι ωραίο τραγούδι! Από τα αγαπημένα μου!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλο σου βραδυ amelie! ευχαριστω για την αναγνωση! χχχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ερωτας με λογικη δεν ειναι ερωτας! πες το συμβιβασμο πες το ο,τι αλλο θες αλλα οχι ερωτα! excellent work! keep going! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή