9:41 Ζώη.

Τοσα Προβλήματα. Τόσα Όμως. Δύσκολη Ζωή.  Περίεργη Αλλά Παράλληλα Μαγική Και Τόσο Όμορφη. Μικρή. Με Ουσία Η Όχι? Αυτό Εξαρτάτε Από Εμάς. Δεν Θα Κρίνω Τίποτα. Με Παρεξήγησες. Απλά Θέλω Να Σου Μιλήσω Λίγο. Δεν Έχω Ζήσει Ακόμα Όσο Πρέπει Για Να Πω Τι Είναι Η Ζωή. Αλλά Για Έμενα Η Ζωή Μέχρι Σήμερα Είναι Σαν Ένα Τρενάκι Του Λούνα Παρκ. Μια Πάνω Μια Κάτω. Σαν Μια Εκτόνωση. Αλλά Εκεί Που Την Φοβάσαι Σε Εξιτάρει. Περίεργο Πράγμα. Έχω Ξεφύγει Λες? Ίσως. Δεν Έχω Όμως Τόσο Άδικο Φίλτατε. Ψάξε Το Και Εσύ. Μια Είναι Η Αλήθεια. Αξίζει Να Την Ζήσεις. Αυτή Η Φράση Που Είναι Τόσο Ουτοπική. «Ζήσε Κάθε Σου Στιγμή Σαν Να Είναι Η Τελευταία»  Όμως Παράλληλα Είναι Τόσο Σωστή. Και Έτσι Πρέπει Να Την Αντιμετωπίζουμε. Αλλά Δεν Το Κάνουμε. Όχι Φίλε Μου Δεν Φταις Εσύ. Έτσι Σε Έμαθαν. Έτσι Με Έμαθαν. Αλλά Κάπως Μερικές Φορές Μαθαίνουμε Να Κοντρολάρουμε Και Να Οδηγούμε Την Ζωή Μας Εκεί Που Θέλουμε. Ξέρω Όχι Πάντα. Δεν Είναι Απολυτό Αυτό Που Λέω. Αλλά Μερικές Φορές Μπορούμε Και Θα Έπρεπε Να Της Συμπεριφερόμαστε Όπως Πρέπει. Είναι Πολύ Πολύτιμη Για Να Την Αφήνουμε Να Φύγει. Γεμάτη Εκπλήξεις Που Δεν Μας Αφήνουν Να Μην Την  Ζήσουμε. Πάντα Θέλουμε Να Δούμε Τι Γίνεται Παρακάτω. Έχει Σασπένς. Έχει Έμπειρες. Έχει Δάκρυ Αλλά Τι Να Κάνουμε. Αν Όλα Ήταν Χαρωπά Και Όμορφα Δεν Θα Είχε Γούστο Η Ζωή. Δεν Θα Εκτιμούσαμε Τις Ωραίες Στιγμές Με Φίλους Στην Παραλία Να Βλέπουμε Την Θάλασσα Που Πάνω Της Κάναμε Τα Όνειρα Μας. Θυμάσαι? Αυτά Είχα Να Σου Πω. Δύσκολη Μέρα Αύριο Γι’αυτό Ευχήσου Μου Καλή Τύχη. Αντίο Άγνωστε Μου. 

{.Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει.}