Όνειρα. Όλοι Κάνουμε. Όλοι Έχουμε. Είναι Η Ανάσα Μας Μέσα Σε Αυτή Την Κοινωνία Που Συνεχώς Αλλάζει, Προχωρεί Και Μας Καταπίνει Στο Πέρασμα Της. Οκ. Έχουμε Όνειρα. Έχουμε Βλέψεις Για Το Μέλλον Μας. Όμως Ποιος Το Σέβεται Αυτό. Η Κοινωνία Δεν Σέβεται Και Δεν Προωθεί Κάτι Ουσιώδες Αλλά Κάτι Εύκολο. Παρουσιάζει Λάμψεις Αστερίων Με Ημερομηνία Λήξης. Που Δεν Έχουν Ίσως Λόγο Ύπαρξης. Μαζί Τους Συνηθίσαμε Στο Εύκολο. Δεν Το Ψάχνουμε. Δεχόμαστε Παθητικά Και Βολευόμαστε Στην Πάρτι Μας. Χωρίς Να Θέλουμε Να Αλλάξει Το Σύστημα. Γιατί Πλέον Ασκεί Νταβατζηλίκι Πάνω Μας. Γινόμαστε Μέρος Του. Αποζητάμε Να Γίνουμε Ένα Γρανάζι Στην Μεγάλη Μηχανή Χρήματος Και Καταστροφής. Γιατί? Γιατί Έτσι Βολευόμαστε. Έτσι Προχωρούμε Σε Αυτή Την Χώρα Και Σε Αυτό Το Σύστημα. Που Καταπίνει Όνειρα, Πρόσωπα Και Ψυχές Και Ξέρνα Σάρκα Και Λεφτά. Είναι Αηδιαστικό. Σχεδόν Βίαιο. Αλλά Έτσι Είναι Και Δυστυχώς Παρόλο Που Έχουμε Την Επιλογή Να Το Ανατρέψουμε Δεν Το Κάνουμε. Θέλει Θάρρος Για Να Αντιμετωπίσεις Αυτό Το Τέρας. Το Πιο Πιθανό Είναι Να Σε Φάει. Να Σε Καταπιεί. Αλλά Όταν Μια Μάζα Ενώνεται Τότε Γίνεται Τόσο Δυνατή Που Μπορεί Να Ανατρέψει Τα Πάντα. Γι’αυτό Πρέπει Να Συνεχίσουμε Να Ονειρευόμαστε Γιατί Αυτή Είναι Η Μονή Μας Ελπίδα. Αυτά Είχα Να Πω Άγνωστε. Τα Λέμε. Αντίο.
i'm waiting..in the rain.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου